ردوهای جهادی پر است از افراد گمنام و بی‌نام و بی‌ادعایی که حتی اگر تریبون را در اختیارشان قرار دهی به جای تعریف از خود و صحبت درباره کارهایی که انجام داده‌اند، تلاش می‌کنند تا دیگرانی را که در مسیر خودشان بودند تعریف کنند، دیگرانی که با شناخت آنها متوجه می‌شوی که آنها هم افرادی خاص هستند، در واقع اگر می‌خواهی از کسی که کار بیشتری می‌کند سوال کنی، به جای رفتن و نشستن و صحبت با او باید به کنار دوستانش بروی، بر خلاف سیاسیون که در موفقیت‌ها صف می‌کشند تا عکس یادگاری بگیرند، جهادی‌ها در جاهایی که نیازمند کار است صف می‌کشند و موفقیت‌ها را به یکدیگر حواله می‌دهند، این خصوصیات عجیبی است که تاکنون بارها و بارها در مصاحبه با جهادی‌ها به آن برخورد کرده‌ایم، اینبار نیز با یک جهادی صحبت کردیم اما او ترجیج داد از دیگری و رشادت‌هایش تعریف کند تا خودش، بخوانید ماحصل این گفت‌وگوی متفاوتی را که در هیچ مصاحبه تفضیلی با مسئولی نمی‌توانید نمونه‌اش را پیدا کنید.
